DOWN SENDROMLU ÇOCUKLAR NASIL GELİŞİR ?

       Normal gelişim gösteren çocuklarla karşılaştırıldığında tüm gelişimsel alanlarda gerilik gösterdikleri görülmüştür.Erken çocukluk döneminde Down sendromlu çocukların gelişimleri normal gelişim gösteren çocuklarınkiyle benzer şekilde aynı sırayla fakat daha yavaş olarak gerçekleşmektedir.gerçekleşmektedir. Down sendromlu çocuklar belirli alanlarda gerilik göstermektedir.

1.BİLİŞSEL GELİŞİM

     Down sendromlu çocukların nörolojik sistemlerinde ki yetersizliğin zihinsel süreci etkilemesi sonucu çocuğun hareketleri,çevresin algılaması,çevresinde bulunan insanlarla iletişimi ,öğrenmesi,ses çıkarması,koordinasyonu,konuşması gibi pek çok gelişimsel süreç olumsuz olarak etkilenebilmektedir. Down sendromlu bireylerin normal gelişim gösteren bebeklere göre daha pasif ,gevşek,çevrelerine ilgisiz sessiz ya da fazla huysuz olmaları söz konusu olabilmekteyse de büyük çoğunluğu yaşamlarının ilk aylarında diğer bebeklerden farklı değillerdir.
     Down sendromlu bebeklerin bilişsel gelişimi diğer çocuklarla aynı sırayı izlemesine karşın yavaş olmaktadır.Bu gerilik kimi çocukta az iken kimi çocukta ağır olarak karşımıza çıkabilmektedir.

2.DİL GELİŞİMİ

     Down sendromlu bebeklerin konuşma ve dil gelişimi yaşamın ilk yıllarından beri genellikle gecikme göstermektedir.Bu gecikme işitme kaybı, ağız ve dil bozukluğunda ki hipotoni (kas gevşekliği) ve çocuğun bilişsel gelişimindeki geriliğin etkisi sonucunda olabilmektedir.            Araştırmalar,Down sendromlu bir bebeğin en çok dil alanında geri olduğunu, bu alandaki geriliğini çevresinin dille ilgili özellikleriyle de bağlantılı olduğunu ortaya koymaktadır.Normal gelişim gösteren çocuklar,ikinci yılın sonlarına doğru sözcüklerin birbiri ile olan ilişkilerini anlamaya başlarken, bu süreç Down sendromlu çocuklarda çok daha geç olmaktadır.


3.KİŞİSEL VE TOPLUMSAL GELİŞİM

     Çocukların çevresindekilerle ilk etkileşim ağlamakla gerçekleşmektedir.Araştırmalar ,ilk yılda Down sendromlu bebeğin ağlamasının hem nicelik hemde nitelik açısından farklı olduğunu ortaya koymuştur.koymuştur. Down  sendromlu çocuklar genellikle 6. aya kadar daha az ağladıkları için ''uslu  bebek'' olarak adlandırılmakta buda bebeğin yetişkinlerle daha az etkileşime girmesine sebep olmaktadır. Down sendromlu çocuklarda görülen kalp yetmezliği,kas gevşekliği gibi sorunların bu çocukların öz bakım becerilerini kazanmalarını olumsuz yönde etkilemiştir.Zihinsel engelliler grubu içerisinde Down sendromlu çocuğun diğerlerine oranla daha sevecen,daha sosyal,mutlu ve daha güler yüzlü oldukları belirlenmiştir.
     Down sendromlularda dikkat toplam,problem çözme ile ilgili yetersizliklerin yanı sıra hiperaktivite,stereotip (davranışın tekrarlanması) gibi bazı problemlere de rastlanmaktadır.Bu davranışlar erken çocukluk döneminden çıkmadan önce veya yerleşmeden önce anne ve babanın uygun davranışlarıyla eğitilebilmekte veya en aza indirilebilmektedir.


KAYNAKÇA :

• Uzm. Dr. Gönül Kobal, Ankara Üniverstesi, Down Sendromlu çocukların gelişim özellikleri( Çoluk çocuk dergisi,sayı :35)
• Prof. Dr. Bülent Üstündağ,47. kromozom. Yeni Asya Yayınları İstanbul(1994)
• Ira Lott&Ernest E.Mccoy. Down Sydrome, Advences in Medical Care . Willeyless Publication , New York(2000)

                                                                                                     ESRA KEŞ